دشت کزاز را به غلط دشت شازند می نامند.

رودخانه کزاز را به غلط رودخانه قره چای می نامند.

کزاز بزرگ که در تمام کتب تاریخی معتبر بارها و بارها از آن نام برده شده هم اکنون نامی از آن بجز یک دهستان نمی بینیم.

از زمان مادها به دشت گیتو معروف بود و محل پرورش اسبهای سلطنتی دوران ماد و هخامنشی بود.

در زمان صدر اسلام به رستاق فائق معروف شد.
احمد بن ابی یعقوب در البلدان صفحه ۴۸ می نویسد “از نهاوند تا کرج دو منزل و آن جایگاه عیسی بن ادریس ابی دلف است،در زمان پارسیان شهری مشهور نبود، لاکن در شمار دیه های بزرگ از رستاق فائق از کوره اصفهان و تا آنجا شصت فرسنگ بود.عجلیان در آن قصرها بنا کردند و چهار بلوک به آن اضافه شد .و مردمش پارسی هستند مگر ال عیسی.”

استاد دهگان در کتاب تاریخ اراک آورده است که رستاق فائق آن زمان را امروزه کزاز می نامند.
در زمان سلسله های مختلف کزاز شاهراه جنگ و درگیری بود و منطقه ای بسیار مهم و سوق الجیشی برای پادشاهان در ادوار مختلف بود.
از زمان صفویه یکی از مراکز مهم نظامی در ایران و از نظر طبیعت سرسبز و رودخانه با صفا به تفرجگاه پادشاهان تا سلسله پهلوی بود.
در زمان حمله افاغنه به ایران به سال ۱۱۳۶ هجری که محمود افغان در اصفهان و عراق عجم به حکومت رسید در کتاب محافل المومنین فی ذیل مجالس المومنین  نام کزاز را در کنار شهرهای بزرگ چنین آورده است‌‌‌[و در این سال تلاقی فریقین واقع شده، رومیه مغلوب گشتند. و در سال دیگر مجددا احمد پاشا بنای جنگ گذاشته، فی مابیین رومیه و افغان چنین قرار یافت که ولایت خوزستان و لرستان و فیلی و کزاز و زنجان و سلطانیه و خلخال و اردبیل با رومی، و ولایت  سمت شرقی عراق و دارالمرز به افاغنه متعلق و مقرر باشد.وایلچیان از طرفین آمده صلح را به عهود و مواثیق مؤکد ساختند.]

در کتاب ایران و بابر نوشته ویلیام ارسکین درباره سرگذشت بابر پادشاه هندوستان و افغان در زمان شاه اسماعیل صفوی چندین بار از کزاز نام برده شده است.

در کتاب میراث حدیث شیعه  در صفحه ۵۲۷ باز نام کزاز در کنار شهرهای بزرگ ایران آورده شده است.

در کتابهای زیادی مثل تاریخ یعقوبی ، تاریخ منتظم ناصری، تاریخ پانصد ساله خوزستان،تاریخ کاشان،نجوم السما فی تراجم العلما،تاریخ قم،مراه البلدان،نزهته القلوب،روضه الصفا،البلدان،سیرالملوک،مراصدالاطلاع،محاسن اصفهان،تاریخ گزیده،کتاب الوزرا،هفت اقلیم،مجمل التواریخ و قصص،حبیب السیر، نام شهرها و دیه ها و بسیاری دیگر از کتب تاریخی که بارها نام کزاز و نامهای دیگر این منطقه آورده شده است.

نقشه ایران سال ۱۹۸۱ که کزاز با نام kesas مشخص میباشد

لرد کرزن در سال ۱۲۸۶ شمسی کشور ایران را دارای یازده ایالت و هجده ولایت و دوازده شهر داخلی و توابع دانسته و یکی از والایات را ولایت کزاز نام برده است.
ناصر الدین شاه در کتاب سفر نامه عتبات عالیات و سفر نامه عراق عجم بسیار از کزاز نام برده است،و کزاز را منطقه بسیار بزرگی که شامل ۳۹۲ پارچه آبادی می باشد معرفی میکند.

در نقشه مسیر عبور خود کزاز را مشخص و رودخانه بزرگ دشت را رودخانه کزاز می نامد.

رودخانه کزاز که توسط ناصرالدین شاه قاجار کشیره شده با خط قرمز مشخص است

منطقه بزرگی که در نقشه ها و کتب تاریخی بنام کزاز می باشد چگونه است که امروزه تا چندین سال در بخش زالیان و دهستان پل دوآب بود و به تازگی بخش مرکزی و دهستان کزاز شده است.

جناب استاد حجت الله عباسی در سایت نامه شهرستان شازند اینگونه آورده است:
[ متن نامه مهندس حجت اله عباسی به فرماندار وقت شازند در باره حذف نام کزاز از دهستانهای شهرستان شازند
در پی افزایش تعداد دهستانهای سربند از ۳ به ۷ دهستان،با کمال شگفتی نام کزاز از ردیف نام دهستان های این شهرستان حذف شده است.به استحضار جنابعالی می رساند:این نام در بسیاری از منابع کهن و تاریخی مربوط به دوران صفوی،افشاری،زندی و قاجاری بیش از سایر نام های مطرح در عراق عجم عنوان شده است.
در سال ۱۲۵۸ هجری شمسی،شهر عراق(اراک)شش بلوک داشته که یکی از آن ها بلوک کزاز بوده است.
لرد کرزن در سال ۱۲۶۸ شمسی کشور ایران را دارای هجده ولایت دانسته که یکی از آن ها ولایت کزاز بوده است.
کزاز تا سال ۱۳۱۶ همچنان یکی از بلوک های مستعد و حاصل خیز شهرستان اراک بوده و در کتب تاریخی از لحاظ حاصل خیزی و پرآبی در کنار مناطق صاحب نام کشور آورده شده است و تا سال ۱۳۲۹ یکی از دهستان های ۳ گانه بخش سربند به مرکزیت آستانه و از این سال تا سال ۱۳۶۹ نام یکی از دهستان های ۳گانه بخش و شهرستان سربند بوده است.
نظر به این که حذف نام کزاز از نام دهستان های شهرستان سربند،بریدگی های فرهنگی، سیاسی،اجتماعی و تاریخی جغرافیایی ایجاد می کند که جبران ناپذیر است؛خواهشمند است ترتیبی اتخاذ فرمایند تا این نام که شخصیت های متعددی با فامیل و پسوند کزازی در سراسر کشور دارد ،مجددا” مورد استفاده قرار گیرد.]

چگونه است که فیلم مستندی بنام کیخسرو در بند توسط شورای شهر شازند ساخته می شود و نامی از کزاز و عالمان و دانشمندان کزازی آورده نمی شود.

چگونه است فیلم مستندی بنام سرچشمه های قره چای ساخته می شود و نامی از رودخانه کزاز آورده نمی شود.

چگونه است فیلم مستندی بنام خاک بوم ساخته و از شبکه استان پخش می شود و دشت کزاز به غلط دشت شازند گفته می شود.

قابل ذکر است منظور از کزاز ، منطقه کزاز بزرگ می باشد.
و گلایه از بخشدار مرکزی که بعد چندین بار مزاکره با ایشان و داشتن مجوزهای لازم در خصوص ساخت فیلم مستند کزاز، هیچگونه همکاری نکردند.
و گلایه از شورا و دهیار کزاز که آنها نیز متأسفانه …
و استمداد از مسئولین ، فرماندار محترم جناب دکتر عسگری و بخشدار محترم جناب آقای یعقوبی و دهیار کزاز آقای طهماسبی و شورای اسلامی روستای کزاز
۱۱ سال در مورد تاریخ کزاز بزرگ توسط این حقیر تحقیق شده است و تمام تحقیقات اینجانب آماده است برای به زیر چاپ رفتن کتابی به نام “کزاز گمشده در تاریخ” که سیر تاریخی منطقه کزاز را شامل می شود و هم در مورد آداب و رسوم و جغرافیای منطقه کزاز می باشد.
که اگر مساعدت مالی شود تحقیقات میدانی تکمیل و کتاب چاب خواهد شد.
جای بسی تعجب دارد که در خصوص فراهان کتابهای زیادی چاپ شده و نام عالمان و بزرگان فراهان در ایران توسط همین کتب شناخته شده اند ولی دریغ و صد حیف که هیچ کتابی در مورد کزاز چاپ نشده است و صد حیف نام عالمان و اندیشمندانی همچون ملا عباس کزازی و ملا اسماعیل فدایی کزازی و بسیاری دیگر از این بزرگان گمنام باقی مانده است.

منبع: mihankazaz.ir

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: